2004.
Ώρα να μεταπηδήσω στο Banca Privada. Η Marfin Bank ανερχόμενη, στα χείλη όλων, Βγενόπουλος, διατηρητέο κτίριο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ξένες αγορές, αμοιβαία, δομημένα προïόντα, πωλήσεις, trading, opciones, νεποτισμός.
Το πρόβλημα ήταν πως κάθε τέτοιος οργανισμός δεν έχει την αμεροληψία που χρειάζεται. Δεν μπορείς να πουλήσεις ο,τι ειναι απαραίτητα καλό για τον πελάτη, αλλά ο,τι προσφέρει ο οργανισμός.
Το δίδαγμα ήταν πως “τί ‘χες Γιάννη, τί ‘χα πάντα”.
Αλλάζει η στέγη, το όνομα, αλλά απο κάτω το σύστημα το ίδιο. Αποφάσισα να φύγω. Είπα, μιλάω 5 γλώσσες, θα πάω κάπου που τις έχουν ανάγκη.- 2006. Αρχές. 1164 βιογραφικά στο Λονδίνο. Μετρημένα. Αλήθεια σου λέω. Μετά απο τρεις μήνες, τρεις συνεντεύξεις, τρεις προσφορές για εργασία. Με τραβά η Mercados CMC. Σου εύχομαι στη ζωή σου να βρεις μια δουλειά που να σε γεμίζει τόσο, να μην αισθάνεσαι ποτέ οτι δουλεύεις. Μάνατζερ για τους Θεσμικούς πελάτες (χρηματιστηριακές, fondos de cobertura, τράπεζες) όπου χρησιμοποιούσαν την πλατφόρμα μας για τις συναλλαγές τους στα CFDs. Ωράριο 9-5. Με διάλειμμα 1 ώρα για φαγητό, γυμναστήριο, σάουνα.
Ταξίδια σ’ όλον τον κόσμο μιας και ήμουν υπεύθυνος με την ομάδα μου για όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο και την Λατινική Αμερική. Μαδρίτη, Μιλάνο, Μπέργκαμο, Μεξικό, Χιλή, Παναμά, Κολομβία και τούμπαλιν. Μέθυσα. Παχυλοί μισθοί, μπόνους, ελευθερία, αναγνωρισιμότητα. Μετά, στο τέλος, και για ΜΕΝΑ (Oriente Medio, Norte de África), αλλά είχε πλέον φτάσει το πλήρωμα του χρόνου μετά απο 5 ολόκληρα χρόνια.
Έμαθα κι έφερα απο τους πρώτους στην Ελλάδα και την Ισπανία τα CFDs (Contratos por Diferencia). Έκανα 365 σεμινάρια το χρόνο, ένα κάθε μέρα. Έβγαινα ζωντανά στο Ισπανικό Bloomberg κάθε μέρα πριν απο το καμπανάκι της Wall street κι ανέλυα την αγορά.
Ναι, στα ισπανικά, σε πρόλαβα.
Άνοιξα το γραφείο στη Μαδρίτη. Είπα όμως, μήπως ήρθε η ώρα να γυρίσω Ελλάδα. Αυτό που μου έμαθε η CMC είναι οτι το τυρί κάποτε τελειώνει.
Φρόντισε να βρεις άλλο τυρί πριν πας μια μέρα και δεν το βρείς. Ή έχει μουχλιάσει. Ξεβολέψου. Μην επαναπαύεσαι.
Μέσα του 2011. Μεταγραφή στην FxPro. Μεγάλο μαγαζί, έδρα Κύπρο αλλά και Λονδίνο απ’ όπου έκανα τη δουλειά μου. Las ventas institucionales. Αλλά αυτή τη φορά με έμφαση στο FX. Άλλη κουλτούρα, υποδομή ελειπής όμως, τα retail πελατάκια ερχόταν σωρηδόν, πού χρόνος για επενδύσεις σε υποδομές για θεσμικούς, οπότε διαζύγιο μετά απο έναν χρόνο.
Αυτό που έμαθα απο την FxPro ήταν η διαχείριση ρίσκου, το παρασκήνιο της διαχείρισης των πελατών, το hedging (η αντιστάθμιση κινδύνου), provisión de liquidez, Prime brokerage. Μεγάλο σχολείο, αλλά ήρθε η ώρα γι’ αλλαγή.
Και τί, σκέφτομαι, πάλι σε CFDάδικο; He estado allí, he hecho eso. Ώρα για τα πιο μεγάλα.