Αλλάζει η στέγη, το όνομα, αλλά απο κάτω το σύστημα το ίδιο. Αποφάσισα να φύγω. Είπα, μιλάω 5 γλώσσες, θα πάω κάπου που τις έχουν ανάγκη. – 2006. Αρχές. 1164 βιογραφικά στο Λονδίνο. Μετρημένα. Αλήθεια σου λέω. Μετά απο τρεις μήνες, τρεις συνεντεύξεις, τρεις προσφορές για εργασία. Με τραβά η CMC Markets. Σου εύχομαι στη ζωή σου να βρεις μια δουλειά που να σε γεμίζει τόσο, να μην αισθάνεσαι ποτέ οτι δουλεύεις. Μάνατζερ για τους Θεσμικούς πελάτες (χρηματιστηριακές, hedge funds, τράπεζες) όπου χρησιμοποιούσαν την πλατφόρμα μας για τις συναλλαγές τους στα CFDs. Ωράριο 9-5. Με διάλειμμα 1 ώρα για φαγητό, γυμναστήριο, σάουνα. Ταξίδια σ’ όλον τον κόσμο μιας και ήμουν υπεύθυνος με την ομάδα μου για όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο και την Λατινική Αμερική. Μαδρίτη, Μιλάνο, Μπέργκαμο, Μεξικό, Χιλή, Παναμά, Κολομβία και τούμπαλιν. Μέθυσα. Παχυλοί μισθοί, μπόνους, ελευθερία, αναγνωρισιμότητα. Μετά, στο τέλος, και για ΜΕΝΑ (Middle East, North Africa), αλλά είχε πλέον φτάσει το πλήρωμα του χρόνου μετά απο 5 ολόκληρα χρόνια. Έμαθα κι έφερα απο τους πρώτους στην Ελλάδα και την Ισπανία τα CFDs (Contracts for Difference). Έκανα 365 σεμινάρια το χρόνο, ένα κάθε μέρα. Έβγαινα ζωντανά στο Ισπανικό Bloomberg κάθε μέρα πριν απο το καμπανάκι της Wall street κι ανέλυα την αγορά. Ναι, στα ισπανικά, σε πρόλαβα. Άνοιξα το γραφείο στη Μαδρίτη. Είπα όμως, μήπως ήρθε η ώρα να γυρίσω Ελλάδα. Αυτό που μου έμαθε η CMC είναι οτι το τυρί κάποτε τελειώνει. Φρόντισε να βρεις άλλο τυρί πριν πας μια μέρα και δεν το βρείς. Ή έχει μουχλιάσει. Ξεβολέψου. Μην επαναπαύεσαι.